Wat is een fotograaf en hoe werkt het?

Fotograaf Uden

 

Een fotograaf werkt op basis van een contract met een klant. Het type of de stijl van een fotograaf wordt bepaald door het feit of de klant een professionele fotograaf inhuurt (meestal voor foto’s) of dat de klant (meestal een business major) gewoon een foto wil. Een fotograaf ontvangt een brief van de klant (ook wel een voorstel, contract of voorgesprek genoemd) waarin de diensten worden beschreven die hij verkoopt. Eerst kiest de klant een individu of groep om te fotograferen. De klant kan een idee in gedachten hebben (commercieel, familie, sport, groep, voetbalteam, enz.) of hij kan gewoon een lijst willen van werknemers, klanten of buren. Al deze soorten fotografie zijn ame notoren, het zijn gewoon voorbeelden van één soort professionele fotografie. Een klant kan een verscheidenheid aan andere professionals willen, zoals reddingswerkers voor gebouwen, fotografen van vuurwerkshows of zelfs modelfotografen die foto’s maken van de modellen tijdens een fotoshoot van welk type dan ook. De fotograaf krijgt meestal een soort contract voor zijn diensten. Nogmaals, dit contract wordt een overeenkomst tussen de fotograaf en de klant genoemd. In de overeenkomst staat in ieder geval wie wat betaald heeft, de vergoedingen en andere details van het werk. Dit alles is bedoeld om de klus te klaren en ervoor te zorgen dat alles over het algemeen goed in de wereld is tegen de tijd dat de fotograaf begint met fotograferen. De klant specificeert ook het soort of de klasse van de fotografie die hij wenst (sport, commercieel of persoonlijk), misschien zelfs een locatie (“hier is mijn achtertuin”, “hier is het raam van mijn kantoor”, “hier is de onkruidplek bij de buren”), en wil misschien zelfs dat bepaalde fotografen op de hoogte zijn van bepaalde gebeurtenissen (zoals de aanstaande bruiloft of stroomuitval). Bovendien is er een clausule in de overeenkomst die, naast het technische of specifieke werk dat wordt verricht, een aantal extra’s voorschrijft, zoals transcriptie, editing, kleurcorrectie, spanning, compositie of andere voorfoto’s, logo’s of merklogo’s, en alle andere dingen die de klant ten goede kunnen komen of nuttig kunnen zijn voor de fotograaf. De term “fotograaf” zelf is niet wat een fotostudio tot een fotostudio maakt, maar wel het kopen, verkopen, opleiden en beheren van andere fotografen. Het is een fotosessie met een paar teamleden die heel dicht bij de pay-for-play, work-for-hire industrie staat. Een studio kan zich in een stad bevinden of in een hele staat of zelfs in een land. Er is geen onderscheid in welke staat het zich bevindt. Sommige staten hebben geen eigen rechtssysteem, en daar geldt de wet dat de fotograaf een klant is, vrij om andere fotografen uit te kiezen, overeenkomsten met hen te sluiten, enzovoort. Alle contracten moeten dan door de fotograaf worden beheerd. De term “fotograaf” is eigenlijk een overkoepelende term die een grote verscheidenheid aan mensen omvat, die het hele spectrum van professionele fotografiepraktijken bestrijkt: amateurs, agentschappen, PR-firma’s, fotografen die liefdadigheidswerk willen doen, fotografen die voor zichzelf beginnen om in hun levensonderhoud te voorzien. In feite zijn de mensen die de term “fotograaf” gebruiken in een horecasetting er waarschijnlijk erg ongemakkelijk mee, omdat ze veel geld kunnen verdienen als hun clientèle ons vak behoorlijk serieus neemt. De reikwijdte van professionaliteit is eigenlijk vrij breed als je buiten de term zelf treedt. Een van de eerste mensen die het belang van professionaliteit inzagen was Eadweard Muybridge, een Engelse fotograaf uit de 19e eeuw.[17] Muybridge die een zoeklicht als lichtbron gebruikte, stelde zijn camera sneller op tegen de bewegende posttrappen zodat de posttrappen voortaan slierten vette wind zouden vangen en op weg sturen. Hij merkte ook op dat de kleur van de slierten bewegende post, vanuit welke hoek dan ook, leek op het nieuwe tijdperk van de fotografie op het witte doek. Hij realiseerde zich echter dat hijzelf de ondeskundige was achter de lens van zijn camera. Hij zag de noodzaak in van het ontwikkelen van ontwikkelingsprocessen voor film en ontwikkelde een cultuur van het ontwikkelen van kleurenfilm, met zijn eigen functies en werkwijzen, als proxy voor de ontwikkeling van foto’s.[17] Op dezelfde manier zijn fotoagentschappen professionals die fotografiewerk doen voor een doel dat verder gaat dan zelfverheerlijking, of dat nu reclame is of niet. De fotostudio’s bestaan om intentieverklaringen te verkopen, en zij willen uitdrukkelijk dat fotografen daaraan deelnemen. Een fotostudio met winstoogmerk heeft deze ethische verantwoordelijkheid niet. Als je een belofte aan Jezus en een fotostudio met winstoogmerk opricht, wat gebeurt er dan? Als elk nieuw lid van die groep een foto laat maken op non-profit evenementen, waar hun doel duidelijk wordt begrepen als een dienst, op een manier die ten goede komt aan reizigers, en je hebt een boek vol verkoopcijfers en een heel slimme website om je bedrijf te promoten, wat gebeurt er dan als mensen in verschillende delen van de wereld verschillende ideeën hebben over wat die dienst en dat doel eigenlijk zijn? Hoe pinguetrly zal de luchtvaartmaatschappij belofte lid zijn tijdens die vlucht?

Lees meer:

Portret fotograaf

Eventfotograaf

Related Post

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *